Todos conhecemos (é de suponher) a historia bíblica sobre Caín e Abel. Temos preconcebida unha idea sobre esta historia. Sen embargo, pódese observar dende outro punto de vista que pode diferir do preconcebido.
Esta idea xurdiulle os componhentes de Baron Rojo ao componher a canción "Hijos de Caín": Desta maneira, narran cómo Caín foi condenado por un deus déspota e cruel, por rebelarse contra os seus dictados inxustos, contrariamente a Abel, quen, cobarde e incapaz de contrarialo, servíao. Así, Caín rompe coa súa servidume ao rebelarse contra a ley imposta polo deus que o oprimía e fuxir lonxe dos seus dominios, pero paga con iso un precio, pois se enfrenta á persecución, a maldición eterna e o sufrimento, convertíndose así en fuxitivo proscrito. A medida que a sua estirpe, os Fillos de Caín, crece, ésta se ve obrigada a enfrentarse ao estigma, o rechazo e a enemistade por parte dos fillos de Abel, fieles defensores ou coaligados da orden e o poder establecido. Establécese así, a modo de metáfora, unha dualidade entre os que se rebelan e loitan contra as inxustizas e esquemas de opresión da orde establecida, chegando a considerar a súa autoridade ilexítima, e os que se mostran cómodos, ou se identifican con él, reproducindo ou defendendo os valores da ideoloxía dominante do sistema e rexeitando ou estigmatizando aos que o cuestionan abertamente ou desafían.
Canción e letra:
Barón Rojo - "Hijos de Caín"
Pois iso: Toca pensar por un mesmo, sacar propias conclusión e non guiarse polo dito. A Pensar. As cousas non sempre son brancas ou negras.
Un artigo cutre máis dun blog cutre máis. XD. Sei que o tema non da para opinar, polo que non tedes porqué comentar se non vos apetece, nin ponher se está ben ou mal. É simplemente un artigo do blog desmusado.
Ata a próxima.
Saúde e Sorte
Esta idea xurdiulle os componhentes de Baron Rojo ao componher a canción "Hijos de Caín": Desta maneira, narran cómo Caín foi condenado por un deus déspota e cruel, por rebelarse contra os seus dictados inxustos, contrariamente a Abel, quen, cobarde e incapaz de contrarialo, servíao. Así, Caín rompe coa súa servidume ao rebelarse contra a ley imposta polo deus que o oprimía e fuxir lonxe dos seus dominios, pero paga con iso un precio, pois se enfrenta á persecución, a maldición eterna e o sufrimento, convertíndose así en fuxitivo proscrito. A medida que a sua estirpe, os Fillos de Caín, crece, ésta se ve obrigada a enfrentarse ao estigma, o rechazo e a enemistade por parte dos fillos de Abel, fieles defensores ou coaligados da orden e o poder establecido. Establécese así, a modo de metáfora, unha dualidade entre os que se rebelan e loitan contra as inxustizas e esquemas de opresión da orde establecida, chegando a considerar a súa autoridade ilexítima, e os que se mostran cómodos, ou se identifican con él, reproducindo ou defendendo os valores da ideoloxía dominante do sistema e rexeitando ou estigmatizando aos que o cuestionan abertamente ou desafían.
Canción e letra:
Barón Rojo - "Hijos de Caín"
"La biblia cuenta una historia
que un dios terrible dictó
el drama de dos hermanos
el justo y el traidor.
Abel, mezquino y cobarde
el siervo de su señor
Caín que no entró en el juego
y que se rebeló
Te maldigo
truena la voz de su juez
Padre nuestro
que nos privó del Edén.
Caín rompió con un gesto
su yugo de esclavitud
huyó del ojo implacable
llevó su propia cruz
Perseguido
por quebrantar una ley
que no entiende
y que no cuenta con él
CORO:
Sufrirás, morirás
esta es su voluntad
pero aún hay aquí
hijos de Caín...oh
La estirpe del fugitivo
creció y se multiplicó
el signo que los margina
ya nunca se borró
Te maldigo
claman los hijos de Abel
a la diestra
de su señor el poder.
CORO...
Quizás los hombres seamos
a un tiempo Abel y Caín
Quizás algún día destruya
lo oscuro que hay en mí
El destino
no está marcado al nacer
Yo he elegido
ser lo que siempre seré...
Hijo de Caín
Hijos de Caín"
que un dios terrible dictó
el drama de dos hermanos
el justo y el traidor.
Abel, mezquino y cobarde
el siervo de su señor
Caín que no entró en el juego
y que se rebeló
Te maldigo
truena la voz de su juez
Padre nuestro
que nos privó del Edén.
Caín rompió con un gesto
su yugo de esclavitud
huyó del ojo implacable
llevó su propia cruz
Perseguido
por quebrantar una ley
que no entiende
y que no cuenta con él
CORO:
Sufrirás, morirás
esta es su voluntad
pero aún hay aquí
hijos de Caín...oh
La estirpe del fugitivo
creció y se multiplicó
el signo que los margina
ya nunca se borró
Te maldigo
claman los hijos de Abel
a la diestra
de su señor el poder.
CORO...
Quizás los hombres seamos
a un tiempo Abel y Caín
Quizás algún día destruya
lo oscuro que hay en mí
El destino
no está marcado al nacer
Yo he elegido
ser lo que siempre seré...
Hijo de Caín
Hijos de Caín"
Pois iso: Toca pensar por un mesmo, sacar propias conclusión e non guiarse polo dito. A Pensar. As cousas non sempre son brancas ou negras.
Un artigo cutre máis dun blog cutre máis. XD. Sei que o tema non da para opinar, polo que non tedes porqué comentar se non vos apetece, nin ponher se está ben ou mal. É simplemente un artigo do blog desmusado.
Ata a próxima.
Saúde e Sorte
interesante coma sempre... hai mais cancions que poñen de manifesto ideas coma esta, podería ampliar ou facer mais entregas semellantes...volverei a comentar cun apunte que teño na casa que se presta a este tema...
ResponderEliminarPois a min non me parece un tema baladí, máis ben unha maneira orixinal de facer un artigo para expoñer esta idea...
ResponderEliminarEn canto á canción: é moi boa, e a letra está moi ben levada a cabo... a min é o tema que máis me gusta dos españois Barón Rojo (esta, maila versión de Operación Mutante, 'Los Mutantes van al infierno', jajaja...)
En canto ao tema encuberto: a todos nos ten pasao (para falar en termos máis reducidos, non tan xerais) que ao levar a contrario a unha maioría nos miren raro (non digo chegao ao punto de ser perseguidos, jajaja) e sexamos etiketados de repunantes, avogados do demo, que nos guste levar á contrario sempre e por todo (destos tamén hai, non sempre teñen razón, xD)... tendo a razón toda do mundo... Para parafrasear outro grupo español, Hamlet di nunha das súas letras:
'Los rebeldes son a los que nadie cree'
.....
Hai queda eso!!
Ata pronto amigo Z...
¿Que o tema non dá para opinar? Pois creo que lle vou levar a contraria. O primeiro que me gusta como estructurou o artigo, e o contido, por suposto.
ResponderEliminarBen é certo que serás menos cuestionado se coincides coa opinión da maioría, sobre todo en temas polémicos. O malo da sociedade é que parece que ata nos cansa pensar, nos dá pereza cuestionar certos temas, poñer en dúbida o que nos din, miralo dende o punto de vista contrario. Estámonos acomodando a asentir e aceptar todo o que se nos di, e con isto a nosa condición de seres pensantes e racionais vaise mermando.
Cada un é libre de decir o que pense, pero antes, que pense o que di. Que porque medremos con ideas que nos van "impoñendo" dende pequenos xa, non significa que sexa o único punto de vista, nin o correcto, ou simplemente que nos decatamos de que non vai coa nosa forma de ser. Pero para isto, temos que saber cuestionalo todo, pensar por nós mesmos sen influencias de ningún tipo, algo cada vez máis difícil.