Algunhas constelacións son máis antigas ca outras, pois foron creadas fai moitos séculos polos pobos que habitaban as rexións do Medio Oriente e o Mediterráneo. Outras, en cambio, tiveron a súa orixe en tempos máis recentes, cando as viaxes a outros lugares ata entón descoñecidos levaron ao home europeo a explorar os mares do sur (aínda que, hai que aclarar que os pobos que habitaban as rexións austrais antes diso tamén nomearían as súas propias constelacións).
Sóese separar as constelacións en dous grupos, dependendo o hemisferio celeste en que se atopen: as constelacións boreais son aquelas situadas ao norte do ecuador celeste; as que se localizan ao sur chámase constelacións austrais.
Placa tallada no templo de Hator de Dendera (Exipto), aoredor do 50 AC, que representa as constelaciones zodiacais.
Estas constelacións tiñan un nome latino que derivou despois nos actuais cos cales están popularizadas. A constelación onde comezaba a lista era a de Aries, o carneiro, que comeza os seus días o 21 de marzo, o primeiro día do ano de moitos dos calendarios antigos. Disque unha persoa pertence a un signo do zodíaco porque o día no que nace está comprendido nun intervalo determinado pola transición do sol por un tramo determinado do zodíaco. Cómpre lembrar que unha cousa son as constelacións (concepto astronómico) e outra o signo zodiacal (concepto astrolóxico).
Isto é todo. Non sei porque fixen este artigo porque desconhezo totalmente este tema. Sintoo, porque tampouco creo que vos interese, pero asi podedes ponher malo ao tema. jejeje.
Non tenho nin idea destes temas. Non sei se alguen lle gusta a astronomía, pero ver as estrelas segro que si. jejeje
ResponderEliminarNon fai falla que leades o artigo. Farei outro en breve....
Pa min que nadie vai ter moita idea sobre este tema, pero é interesante aprender sempre algo novo. A verdade é que pensei que ias poñer algo sobre as constelacions máis famosas (eu deixoo kaer por ahi pero en dependencia do exito do artigo xa ten unha idea para a segunda parte deste)
ResponderEliminarA astronomia sempre me pareceu unha disciplina curiosa pero nunca me parei demasiado a coñecer nada sobre a mesma, asi que espero con gusto que vostede teña a ben seguirme ilustrando sobre o tema.
Abur!!
A min sempre me gustou mirar po ceo nas noites claras e observar as estrelas, sempre intentei asocialas e atopar as osas tan famosas ainda que nunca as vin je..
ResponderEliminarE un artigo interesante, gustame o tema ainda que non sei moito del! Podias falar da estrela polar tamen (e outra humilde suxerencia) que non sei se ten mais representacións noutras culturas como a de guiar os reis magos je.. Ou das estrelas fugaces que sempre intentei ver algunha polo do desexo pero tampouco tiven sorte!
Gustame mais a astronomía que a astroloxía!
Aburiño!!
eu quería ser astrónoma, de pequena...encántanme as estrelas e jurungáchesme un artigo...tiña pensado facer un sobre as perseidas, asique cédocho, teño recortes de periódico interesantes se queres máis deste estilo...encantame todo isto...moito moito....
ResponderEliminarespero con impaciencia mais artigos deste estilo....incluso os incas tiñas un sistema moi curioso para estudiar as estrelas....
indague estimado señor da z
Cantas novidades.... e variedade de artigos....
ResponderEliminarA min tamén me gusta a astronomía, ver as estrelas... cando era pequena as noites de verán daban para moito. Alá me montaba as miñas películas sobre a lúa... os astronautas... as estrelas... é un tema que sempre me chamou a atención; sobretodo porque me parece tan complexo para poder sequera coñecer unha mínima parte do mundo que nos rodea... e o descoñecido chama moito.
Actualmente tamén, gústame mirar as estrelas... de feito cando hai as famosas chuvia de estrelas sempre fago por poder velas, aquí temos a sorte de que non haxa tanta claridade como nas cidades e é moito máis doado. En agosto do ano pasado foi de momento a última que vin unha, precisamente de perséidas. Había lúa chea pero aínda así tiven a sorte de poder contemplar un magnífico espectáculo, a veces cruzábanse entre si de tan seguidas que aparecían... e eu toda emocionada... en fin... que me gusta moito.
Interesante artigo, do cal me declaro descoñecedor do tema, grazas por ilustrarnos con temas tan variados señor.
ResponderEliminarA verdade non sei que contarche porque eu non suelo mirar o ceo,jajaja gual non é culpa miña e simplemente da contaminación luminica.jajajja